مردی به هنگام بازدید از یک بیمارستان روانی، از روان پزشک پرسید: «شما چطور می‌فهمید یک بیمار به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد یا نه؟».
روانپزشک گفت: «ما وان حمام را پر از آب می‌کنیم و یک قاشق چای خوری، یک فنجان و یک سطل جلوی بیمار می‌گذاریم و از او می‌خواهیم که وان را خالی کند».
مرد پرسید: «آهان ! فهمیدم . آدم عادی باید سطل را بردارد چون بزرگ تر است. این طور نیست؟» و
روانپزشک گفت: «نه! آدم عادی درپوش زیر آب وان را برمی‌دارد. راستی شما می‌خواهید تخت تان کنار پنجره باشد یا پشت به آفتاب !!؟»
نتیجه گیری:
اول : راه حل همیشه در گزینه های پیشنهادی نیست .
دوم : در حل مشکل و در هنگام تصمیم گیری، هدف مان یادمان نرود. در این داستان، هدف، خالی کردن آب وان است نه استفاده از ابزارهای پیشنهادی.
سوم : همه راه حل ها همیشه در دسترس نیستند. کمی باید دنبال بهترین راه حل گشت.
چهارم : به خودمان تلقین کنیم که همه ما انسانهای معمولی و با درجه هوش کاملا عادی و تا حدودی نزدیک به هم هستیم پس قبل از حرف زدن مقداری سکوت کنیم ، فکر کنیم و آنگاه در مورد راه حل ها و ایده هایمان سخن بگوییم .
1 مرداد 94
ساعت 9:57 صبح
چند دقیقه‌ای در اتاق نبودم. وقتی برگشتم، جواد خیابانی و محمد مایلی‌کهن و آقای فنایی (کارشناس داوری) و آقای محتشمیان (گزارشگر والیبال) و چند تن از دلنگرانان در اتاقم بودند. پرویز اسماعیلی هم آن طرف ایستاده بود و از آنان پذیرایی می‌کرد. با تعجب گفتم: «من باز یک ساعت از دفتر رفتم بیرون و برگشتم، شما اینجا مهمونی گرفتید؟ پرویز؟ ماجرا چیه؟» تا گفتم پرویز، عده‌ای شروع کردند به شعار دادن: «پرویز سوبله چوبله! شی شی شی شی!» عده‌ای دیگر هم جواب دادند:
روزنامه آمریکایی نوشت، آنها لبنان را بازسازی کردند ما در جمع کردن خسارات طوفان کاترینا درمانده‌ایم.
"93/11/27"
ویرانی های جنگ ۳۳ روزه به تعبیر رهبری انقلاب قرار بود ویروسی باشد که شیرینی پیروزی در جنگ ۳۳ روزه را به کام جبهه مقاومت تلخ کند .اسرائیلی ها آنقدر در این جنگ تاسیسات عمومی و خدماتی و پل و مدرسه و بیمارستان و ... را زدند تا نه تنها مسیحیان و اهل تسنن بلکه شیعیان را هم رو به روی سید مقاومت قرار دهند .
امام خامنه ای در پیامی به سید مقاومت خبر از یک جنگ و جهادی دیگر در جبهه آبادانی و حل مشکلات مردم داده بودند که تکمیل کننده پیروزی بزرگ ۳۳ روزه خواهد شد .
بعد از برنامه پایگاه داده کتابخانه، این دومین برنامه هست که برای تفریح نوشتم، هر چند برنامه ناقصی هست و بعضی چیزها رو انجام نمیده که بخاطر مشغله فکری و... از آن گذشتم!
