زندگی با طعم پوچ

دلم گرفته، هیچ حسی نیست برای کس دیگر بودن!
منتظر زمانی برای استراحت هستم، زمانی برای خود شدن، برای رجعت به خودم.
برای اینکه با خودم خلوت کنم و ببینم آیا باید مسلمان باشم، آیا باید از فلان مطلب دفاع کنم، آیا باید کار کرد، آیا ... .
زندگی بی معنی شده و ما فقط داریم راه تکراری دیگران را تکرار میکنیم، راهی نو می طلبم برای نو شدن.