امتحان

یه وقتهایی کارها گیر میکنه، نمیدونی باید چیکار کنی، فقط غر میزنی، داد میزنی!
البته یهو یادت میاد که خداست، نشسته نگاهت میکنه که ببینه چقدر دووم میاری. سرت رو بالا میگیری و میگی خدا راضی هستم به رضات، میگی ببخش واسه بدیهام.

سخته، اما باید منتظر بود، بعضی کارها رو راضی نیستم، اما خدا اینجوری راضی تر هست پس کافیه لطفا غر نزنید!