قصد به روز کردن وبلاگ را نداشتم، اما یک پیام، به شدت من را متعجب کرد! وقتی سعید منصور بیگی، پای یک مطلب پیام میگذارد!
قصد به روز کردن وبلاگ را نداشتم، اما یک پیام، به شدت من را متعجب کرد! وقتی سعید منصور بیگی، پای یک مطلب پیام میگذارد!
یه دوره ای توی جاد، هر چی خواستم برم کنار، یه عده میگفتند نهههههههههه! آقای چگونیان، اگه بری جات خالیه!
نمیدونم بدترین درد دنیا چیه؟ اما به نظرم، کمر درد میتونه آدم رو پیر کنه. با این حال دلم نمیاد به بچه هایی که با امید دارند کار میکنند، بگم نه!
عزیزم، سه ساله شدی، ای جانم، چه قدی کشیدی. بگو بابا.
آره، خلاصه اینکه این وبلاگ هم سه ساله شد و سومین سال هست که انیس رشد فکری من شده و گاهی دلتنگی های من رو میشنوه. خیلی عزیزی برام.
این وبلاگ، پانزده فروردین نود و چهار ساخته شد. در حالیکه مهمان داشتیم! من در حال ساخت وبلاگ بودم.
دلم پر بود امشب. کاش پیش من نمی اومد. یا حالا که آمد حرف اون تشکل رو نمیزد. دلم پرغصه است از تشکل و بعضی...
یکی از دوستان جادی، پیام دادند که چرا کانال را بروز نکردم! حدود سه ماه هست که تلگرام را دیلیت اکانت کردم، گمان میکردم کانال پاک شده است!
ادعا ندارم که بیش از بقیه میفهمم، اما لااقل سه سال، در راس بهترین مجموعه های دانشگاه کاشان قرار داشتم و به اعتراف اکثریت، با فعالیت هایی که خدا لطف کرد و من وسیله اجرای آنها بودم، این مجموعه ها بهترین شدند.