لاشخور ها به بهشت نمی روند

فضای کشور، شکل عجیبی پیدا کرده است. به نظرم این اتفاقات در کشور سابقه نداشته (اگر هم داشته به سن و سال من نمیخورد یا اینکه من تو باغ نبودم!) هر گوشه کشور عده ای اعتراض میکنند، یک عده عامه مردم از وضع اقتصادی مینالند که حق دارند، عده ای معروف و مشهور از قوانین و تصمیمات جدید دولت گله دارند و برخی خواص از قوه قضاییه گله مندند!
موج نارضایتی چه برنامه ریزی شده باشد و چه حق و روا، کشور را به چالش میکشد. حق نیست از این آب گل آلود ماهی گرفتن! حق نیست شادی کردن از اعتراضات و طبل و دهل زدن!
عده زیادی (با هر دلیل و انگیزه ای) به دکتر #روحانی رای دادند، حق دارند از آن دفاع کنند و با پشیمان باشند. اما حق ندارند بخاطر انتخابشان نظام را زیر سوال ببرند و ان را ناکارآمد بدانند، بلکه چه خوب چه بد، این حاصل انتخابشان است.
عده زیاد تری هم به ایشان رای ندادند (عده ای شرکت نکردند و عده ای رای به رقیب دادند)، طبیعتا انصاف حکم میکند که با تمام اختلافات، سعی در آرام کردن وضع موجود داشته باشند، چون آشوب و نارضایتی به نفع هیچ نظامی نیست.
پاشیدگی درونی، ساده ترین راهکار برای از هم پاشیدن یک نظام است، حداقل ساده تر از شیوه نظامی است! از نارضایتی ها، بهره برداری حزبی نکنیم، در صورت اوج گرفتن آنها، نظامی نیست که حزبی باشد و البته نظام جایگزین هم باب میل هیچکس نخواهد بود، کشوری میشویم بدتر از افغانستان! پس #آمریکا_دوستان هم صابون به دل خود نزنند.