لاشخور ها به بهشت نمی روند

فضای کشور، شکل عجیبی پیدا کرده است. به نظرم این اتفاقات در کشور سابقه نداشته (اگر هم داشته به سن و سال من نمیخورد یا اینکه من تو باغ نبودم!) هر گوشه کشور عده ای اعتراض میکنند، یک عده عامه مردم از وضع اقتصادی مینالند که حق دارند، عده ای معروف و مشهور از قوانین و تصمیمات جدید دولت گله دارند و برخی خواص از قوه قضاییه گله مندند!

کج فهمی

کج فهمی به شدت دردآور است. وقتی که مفهومی را انتقال میدهی اما هر کس برداشت خودش را دارد (گاهی از سر بهره برداری به نفع خود، گاهی از سر عدم فهم مطلب)
کسانی که مطالب را نمی فهمند، بیشتر درد را به انسان منتقل میکنند، بیشتر انسان را اذیت میکنند. اما بیشتر از آنها، کسانی اذیت میکنند که میفهمند و خودشان را به نفهمی میزنند.
انسانهایی که کارآمد نیستند، خود را به نفهمی میزنند و وانمود میکنند کاری را انجام میدهند که باید!
این افراد خود را موفق و پیروز نشان داده، در حالیکه از درون میدانند که شکست خورده ای بیش نیستند. متاسفانه اگر هر کس سر جای خودش بود، کارها بهتر پیش میرفت، حیف که قصد رو کم کنی داریم و فقط دست و پا میزنیم تا خود را نشان دهیم و «من» خود را راضی کنیم.

#من

بازنده

همیشه از انسانهایی که از گذشته پر افتخارشان تعریف میکنند و حال هیچ نشانی از گذشته ندارند، بیزارم. به نظرم بازنده ها در گذشته گیر میکنند، برنده همیشه به فکر آینده است و فقط تجربه ها را از گذشته نگه میدارد.
کارشناسی تمام شده است باید فراموش کرد و آینده زیبایی ساخت.
شروع #تشکیلاتی

خستگی

یه روزهایی هم هست که نمیدونی تلخ هستند یا شیرین! وقتی مجبوری چراغ خاموش برای هدفت بجنگی و در ظاهر از هدفت پرت و دور باشی.
این روزها هم میگذره و ان شاءالله شاداب تر به دنبال هدف میدویم، تنها نه، با هم.

زندگی

اینکه روزهای خوب در پیش هست، در اکثر موارد دروغه!
شاید یک زندانی که به ناحق زندانی شده و اتهامش قتل هست، وقتی اسناد بیگناهیش رو فراهم کنه، بتونه بگه که روزهای خوب در پیش هست.
وگرنه اکثریت ما آدم ها، شرایط عادی داریم و آینده هم تغییر چندانی نخواهد کرد اما حال رو خراب و افسرده میکنیم، به امید (بخوانید توهم) آینده ای رویایی! آینده هم می آید و هیچ فرقی به حال ما نمیکند و در حیرت یک دروغ، زندگی را به باد دادیم.
این روزها، روزهای خوبی است. امیدوارم با امید همراه با تلاش، آینده بهتری (بهتر و نه رویایی) بسازید.